Ik ben nu ietsje langer dan een maand in India. Het einde van mijn reis komt in zicht, nog twee weken en dan ga ik naar huis. Af en toe schiet het schrijven van een update er een beetje bij in, maar ik wil toch zorgen dat ik ook van het laatste stuk nog een verslag heb.

Nu dan even kort wat ik allemaal hier heb gedaan. Ik was best zenuwachtig voor India, aangezien zo’n beetje iedereen me het land beschreef als gevaarlijk, extreem, hectisch en vies. Dat het niet aan te raden is als meisje alleen en dat ik goed zou moeten oppassen. Voor de eerste 2 weken had ik dan ook een tour geboekt via Intrepid, gewoon voor de zekerheid. Zelfs na 9 maanden alleen te hebben gereisd in de rest van Azië.

Ik wist niet helemaal zeker of ik spijt zou gaan krijgen van die tour. Wat ik namelijk heel fijn vind is om mijn eigen plan te kunnen trekken, zelf bepalen hoe lang ik ergens blijf en zelf bepalen met wie ik ben. Gelukkig was de tour een heel leuke ervaring. We waren maar met z’n vieren; de gids plus een meisje uit Tsjechië, een jongen uit Engeland en ik. We hadden heel veel vrijheid waardoor we konden elkaar goed konden leren kennen. De gids Thillip kon ons superveel vertellen over de cultuur, de geschiedenis, het eten, de beste plekken en nog zoveel meer. Hij deed heel erg zijn best om ons een zo goed mogelijke ervaring te geven.

We begonnen in Trivandrum, helemaal in het Zuiden. Daarna zijn we naar Varkala, Kochi, Kerala Backwaters, Mysore en Hampi gereisd. En India komt op mij helemaal niet over als eng en gevaarlijk trouwens.

Na Hampi zouden we de tour afsluiten in Goa. Ik heb de tour uiteindelijk niet afgemaakt en ben in Hampi gebleven. Mor, de Israelische jongen die ik had ontmoet in Myanmar, was namelijk in Hampi en vanaf daar zouden we verder samen kunnen reizen. En daarnaast waren twee dagen ook eigenlijk niet genoeg voor Hampi. Met Mor ben ik naar Palolem en Anjuna gegaan. Twee plaatsjes in Goa, aan het strand. De ochtend dat we aankwamen in Palolem was er een meisje van twaalf, Pachi, die alles over mij wilde weten. Ze kon heel goed Engels en vroeg me van alles over Nederland, over hoe lang het vliegen is, hoe het weer is, wat we eten enzovoorts. Ik vond het zo leuk dat ze helemaal niet verlegen was en echt contact probeerde te maken. Ze nodigde me uit bij haar thuis en haar familie ontving me heel hartelijk met chai thee. Mor en ik werden gelijk uitgenodigd voor de bruiloft die toevallig de dag erna zou plaatsvinden. Wij waren natuurlijk helemaal enthousiast en hadden ons mooi aangekleed voor die avond. Bleek het een bruiloft te zijn tussen twee goden met een heleboel rituelen! Even anders dan we hadden verwacht haha 🙂

Nu zijn we net aangekomen in Arambol, de laatste plek voordat ik naar huis vlieg. We zijn allebei ongeveer rond begin februari begonnen met onze reis en nu komt het voor ons allebei tot een einde. Heel gek! Hier in Goa is het nog even vakantiemodus voordat ik terug ga naar het koude Nederland en weer moet gaan werken. Lekker veel strand, de omgeving verkennen op de scooter, Indiaas eten, feestjes, yoga en ecstatic dance. Ik geniet nog eventjes 🙂