Nu onze tijd in Peru bijna ten einde komt, wil ik nog even aandacht besteden aan de hoogtepunten van het eten hier. Ieder land heeft weer andere gewoontes, gerechten en lekkernijen en wij proberen ze maar wat graag uit! Dankzij de samensmelting van culturen is er een grote variatie ontstaan in de Peruaanse keuken: nikkei (Peruaans-Japanse fusion), chifa (Peruaans-Chinees) en Criollo-gerechten zoals ají de gallina of lomo saltado. In deze blog deel ik vijf van onze favorieten.

Van Spaanse tot Japanse invloeden

De Peruaanse keuken is een mooie smeltkroes van culturen, smaken en tradities. Wat vandaag de dag wordt geserveerd in restaurants of op kleurrijke markten, is het resultaat van eeuwenlange invloeden: van de oude Inca’s tot aan Spaanse conquistadores, Afrikaanse slaven, Chinese migranten en Japanse arbeiders. Al deze culturen lieten hun stempel achter op wat nu een van de meest veelzijdige keukens ter wereld is.

In de Andes ligt de oorsprong van veel traditionele ingrediënten, zoals quinoa, maïs en aardappels. De kustregio bracht visgerechten zoals ceviche, het nationale gerecht waarin verse vis wordt gegaard in limoensap, terwijl het regenwoud weer talloze onbekende fruitsoorten en kruiden biedt.

Onze dagelijkse routine

Aangezien ik tijdens onze reis rekening moet houden met de kantoortijden in Nederland, staat onze wekker iedere dag om 5 uur. In Nederland is het dan al tijd om te lunchen, dus heel veel later wil ik ook niet starten. Rond half 6 klap ik mijn laptop open en begin ik in de stille ochtenduren aan een intensieve werksessie. Het komt goed uit dat mijn focus ’s ochtends het allerscherpst is. In korte tijd probeer ik dan zoveel mogelijk gedaan te krijgen. Rond een uur of half 9 begint mijn snelheid wat af te zwakken en zet ik mijn laptop aan de kant om een half uurtje yoga of pilates te doen. Meestal doe ik dat met de YouTube video’s van Move with Nicole, want ik ben erg fan van haar lessen. Ze weet krachttraining en yoga perfect te combineren en na iedere sessie voel ik me heerlijk.

Eenmaal klaar met bewegen spring ik nog even snel onder de douche, zodat Sebas en ik daarna samen naar de lokale markt kunnen om een ontbijt te scoren. Hier in Peru bestaat dat meestal uit exotisch fruit zoals granadilla en kleine banaantjes, of brood met avocado en olijven. De olijven zijn van uitstekende kwaliteit en smaken geweldig in combinatie met het lokale ciabatta-brood.

De rest van de ochtend werk ik verder en rond een uur of 1 ’s middags gaan we meestal de deur uit om te lunchen. Net zoals in Colombia is het in Peru gebruikelijk om ’s middags de grootste maaltijd van de dag te eten. Ik eet al jaren ’s middags warm en voel me daar erg goed bij. Dit is het moment waarop ik de meeste trek heb, en met een goede, verzadigende maaltijd heb ik de energie om de rest van de dag door te komen. Dit zijn een aantal gerechten waar we erg van hebben genoten:

1. Papa a la Huancaína

Papa a la Huancaína is een heerlijk traditioneel voorgerecht uit Peru: koude plakjes aardappel, royaal overgoten met een romige saus van queso fresco (zachte witte kaas), aji amarillo (een milde gele chilipeper), melk, knoflook, olie en een beetje crackers of brood om de saus mooi dik te maken. Alles wordt tot een smaakvolle, zachte saus gemixt en geserveerd op een bedje sla, met zwarte olijven, hardgekookte eieren en soms een paar korrels van de grote, romige Peruaanse maïs (choclo).

2. Ceviche

Ceviche is hét iconische gerecht van Peru: verse, rauwe vis die kort wordt “gegaard” in een marinade van limoensap, aji amarillo (of rode peper), knapperige rode ui, koriander en een snufje zout. De frisse zuren van de limoen veranderen de structuur van de vis, waardoor hij zacht en bijna smeltend wordt, terwijl de kruiden en pepers zorgen voor een explosie van smaken. Ceviche wordt vaak geserveerd met plakken zoete aardappel en grote maïskorrels (choclo) voor een perfecte balans tussen fris, pittig en zachtzoet.

3. Causa

Causa is een kleurrijk Peruaans gerecht dat bestaat uit laagjes zachte, kruidige aardappelpuree — op smaak gebracht met limoensap en aji amarillo — afgewisseld met vullingen zoals tonijnsalade, kip, avocado of groenten. De romige textuur van de aardappel samen met de frisse en hartige vulling maakt elke hap verrassend licht en vol van smaak. Causa wordt vaak opgediend als een kunstig torentje of in mooie plakken.

4. Broccoli saltado

Broccoli saltado is een heerlijke, plantaardige draai aan een echte Peruaanse klassieker: knapperige broccoliroosjes worden snel gewokt met rode ui, tomaat, sojasaus en een vleugje azijn. De lekkerste broccoli saltado met stukjes rundvlees at ik in Huaraz voor 7 Peruaanse soles, omgerekend 1 euro en 75 cent. En dat was inclusief soep als voorgerecht! Broccoli saltado wordt ook vaak geserveerd met kip, ook erg lekker.

De klassieker waar de broccoli saltado van is afgeleid heet lomo saltado, een gerecht wat in de meeste restaurants verkrijgbaar is. In plaats broccoli, wordt lomo saltado met veel rundvlees bereid.

5. Ají de gallina

Ají de gallina is een echt comfortgerecht: zachte stukjes kip in een romige saus van gemalen walnoten, brood, melk, Parmezaanse kaas en natuurlijk ají amarillo, de mild pittige gele peper die zoveel gerechten in Peru hun karakter geeft. De saus is rijk en een klein beetje pittig. Ají de gallina wordt meestal geserveerd met witte rijst, gekookte aardappelen en een gekookt ei.

Het is bijzonder om te zien hoe de prijzen per plek kunnen verschillen. In Lima kom je zulk soort standaardgerechten tegen voor 12, 14 of 15 soles (omgerekend tussen de 3 en 4 euro), terwijl we in Huaraz meestal aten voor 7 soles (bijna de helft!) en in Huanchaco voor 10 of 12 soles. Hoe dan ook, op iedere nieuwe plek is het even zoeken, maar meestal is het geen straf om verschillende eettentjes uit te proberen 🙂

Emoliente

Naast heerlijk eten kun je bij een van de vele straatstalletjes ook het bijzondere drankje emoliente krijgen. Deze warme drank, die vooral ’s ochtends of ’s avonds wordt gedronken, staat bekend om zijn verzachtende en geneeskrachtige eigenschappen. Deze geurige infusie wordt gemaakt van geroosterde gerst, kruiden zoals paardenbloem, weegbree en boldo, en vaak verrijkt met citroen, honing en een scheutje aloë vera of linaza (lijnzaad). Het resultaat is een zachte, lichtzoete drank. Perfect om langzaam van te nippen terwijl je de dag begint of afsluit. Meestal kost een flinke mok maar 3 soles, omgerekend 75 eurocent. Voor ons is het, na een vullende middagmaaltijd, meestal voldoende om met een emoliente de avond door te komen.

Lekkernijen uit de bakkerij

Het is lastig om niet te veel toe te geven aan de zoete verleidingen, want de bakkerijen hier in Peru zijn verrassend goed. Er worden allerlei gebakjes gemaakt van dulce de leche, oftewel een dikke karamelsaus. Ook de citroenschuimtaartjes, maracuyá cheesecakes en alfajores zijn heel erg lekker.

Laatste dag Peru

Vanochtend kwamen we al om 5 uur ’s ochtends aan in Lima. Voor de nachtbus die we namen vanuit Huanchaco kozen we voor het eerst voor de stoeloptie ‘180 graden’ en dat is erg goed bevallen. Je betaalt dan wel vijf euro extra per persoon, maar wij hebben een uitstekende nachtrust gehad en in een stuk doorgeslapen. Ik heb mijn laatste ceviche gegeten en morgenavond is het alweer zover, dan vliegen we namelijk naar Buenos Aires. Heb er in ieder geval veel zin in!